Συνήθως υπάρχει μια παράξενη συμπεριφορά του παιδιού μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής του. Ακολουθούν ορισμένες απο τις ενδείξεις:

Πρώιμες ενδείξεις Αυτισμού

  • Αδιαφορία σε ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα
  • Τα μωρά είναι πάρα πολύ ήρεμα ή πάρα πολύ ανήσυχα
  • Διαταραχές ύπνου και σίτισης
  • Μωρά που δεν προσαρμόζονται στην αγκαλιά
  • Παράξενα παιχνίδια με τα χέρια
  • Στερεότυπες κινήσεις σώματος
  • Παράξενα παιχνίδια με τα αντικείμενα
  • Αδιαφορία για τα άτομα που το περιβάλλουν, ή ενδιαφέρον για το φως, τη μουσική
  • Στους 8 μήνες δεν κατανοούν, δεν δείχνουν με το δάχτυλο
  • Συχνά παρουσιάζουν αυτοεπιθετικότητα
  • Απουσία ομιλίας ή της εξέλιξης της και ηχολαλία
  • Γενικά σοβαρές διαταραχές της επικοινωνίας

 

Ας ξεκινήσουμε με την αποδοχή ότι κάθε παιδί ακολουθεί την δική του πορεία ανάπτυξης. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες γενικές αρχές για το τι περίπου πρέπει να περιμένουμε από ένα παιδί σε κάθε ηλικία. Διαβάστε τον πίνακα που ακολουθεί. Αν δείτε ότι η εικόνα του παιδιού σας αποκλίνει από τα ενδεικτικά στοιχεία του πίνακα καλό θα ήταν να γίνει ολοκληρωμένη αξιολόγηση από Λογοθεραπευτή.

 Ηλικία Ανάπτυξη Λόγου-Ομιλίας

  • Έως 6 μηνών: - Το μωρό αντιδρά σε ήχους, κοιτάει ή στρέφει το κεφάλι προς την πηγή τους - Παράγει ήχους
  • Έως 12 μηνών: - Καταλαβαίνει απλές οδηγίες - Λέει "μαμά"-"μπαμπά" - Γυρίζει όταν ακούει το όνομά του
  • Έως 18 μηνών: - Καταλαβαίνει απλές οδηγίες και προτάσεις - Κατονομάζει οικεία αντικείμενα - Λέει καινούριες λεξούλες κάθε μέρα
  • Έως 2 χρονών: - Καταλαβαίνει σύνθετες οδηγίες ("Πάρε το ποτήρι και βάλε το πάνω στο πιάτο") - Λέει προτάσεις με 2-3 λέξεις
  • Έως 3 χρονών: - Καταλαβαίνει απλές ιστορίες - Φτιάχνει προτάσεις με 4-5 λέξεις - Κάνει ερωτήσεις - Χρησιμοποιεί πληθυντικό και προθέσεις
  • Έως 4 χρονών: - Η ομιλία του παιδιού μοιάζει πια πολύ με αυτήν των ενηλίκων, με σωστή γραμματική και σύνταξη, και με καθαρή άρθρωση (αν και μπορεί να μην λέει ακόμα καθαρά το ρω και το σίγμα)

Πηγή: http://www.logotherapeiacorfu.gr

Η φαρμακευτική αγωγή, εφόσον έχει προταθεί από τους θεράποντες ιατρούς,  λειτουργεί πολύ συχνά βοηθητικά στη θεραπευτική διαδικασία. Τα φάρμακα μπορούν να μειώσουν συμπεριφορές οι οποίες εμποδίζουν την εκπαίδευση του παιδιού ή την ομαλοποίηση της καθημερινής ζωής.Μπορούν να βοηθήσουν τη συνεργασία του παιδιού, τη συγκέντρωσή του, να μειώσουν κινδύνους από τις αυτοτραυματικές συμπεριφορές και συνεπώς να επιταχύνουν την απόκτηση δεξιοτήτων.

Το πρωταρχικό μέλημα των γονέων θα πρέπει να είναι να εξασφαλίσουν ένα ήρεμο και χαρούμενο περιβάλλον στα παιδιά τους, να επιλέξουν το θεραπευτικό πλαίσιο και στη συνέχεια μπορούν να λειτουργήσουν και ως συν-θεραπευτές. Η συμμετοχή στο πρόγραμμα του παιδιού θα χρειαστεί κάποια μορφή εκπαίδευσης από τους θεραπευτές και άμεσης συνεργασίας.

Η πρόγνωση της πορείας ενός παιδιού στο αυτιστικό φάσμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η εμφάνιση λόγου σε προσχολική ηλικία, το σχετικά καλό νοητικό δυναμικό αλλά και η κατάλληλη και έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση είναι βασικά στοιχεία για καλύτερη πρόγνωση.