ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Η εργοθεραπεία δεν είναι και δεν λειτουργεί ως μάθημα, γι’ αυτό άλλωστε και αρέσει πολύ στα παιδιά που έρχονται σε επαφή μαζί της. Με ειδικά επιλεγμένες δραστηριότητες οι εργοθεραπευτές προσπαθούν να βελτιώσουν τις δεξιότητες που δεν έχουν καταφέρει αυτά τα παιδιά να αναπτύξουν: Την ικανότητα για συντονισμένες κινήσεις και για έλεγχο των κινήσεων, τη σωστή αντίληψη του σώματος, τη διευθέτηση του χρόνου, τη συγκέντρωση της προσοχής, τον προσανατολισμό, τη μνήμη, κ.ά..

ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ;

Συνήθως, νομίζουμε ότι η εργοθεραπεία έχει να κάνει είτε με παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρή αναπτυξιακή παθολογία  (νοητική καθυστέρηση ή αυτισμό), είτε με ενηλίκους που έχουν ψυχιατρικά, ορθοπεδικά ή άλλα προβλήματα. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Η εργοθεραπεία μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα ωφέλιμη και για παιδιά που αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερο σοβαρά προβλήματα.

Ορισμένα παιδιά, που όχι μόνο ακολουθούν την τυπική ανάπτυξη αλλά ενδέχεται να είναι και ιδιαίτερα έξυπνα, τυχαίνει να συναντούν δυσκολίες (π.χ., στο σχολείο) και χρειάζονται βοήθεια. Η εργοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να ενισχύσουν την ικανότητά τους να οργανώνουν την καθημερινή ζωή τους.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ EΝΑΣ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ;

Να εντοπίσει τις δυσκολίες του παιδιού, να διερευνήσει τις αιτίες τους και να το βοηθήσει να αποκτήσει τις απαραίτητες δεξιότητες, ώστε να καταφέρνει ό,τι και τα παιδιά της ηλικίας του. O εργοθεραπευτής μέσα από ειδικά επιλεγμένες δραστηριότητες θα το βοηθήσει να αποκτήσει ή να προσαρμόσει τις δεξιότητές του.

Oι δεξιότητες έχουν να κάνουν με:

● Τις αισθήσεις και την επεξεργασία τους. Μπορεί, π.χ., όταν το παιδί πιάνει πράγματα στο χέρι του, να του πέφτουν ή να μην τα αναγνωρίζει χωρίς να τα βλέπει. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι πιθανό να μην πιάνει σωστά το μολύβι και, επομένως, να μην κάνει καλά γράμματα. Έχει, δηλαδή, δυσκολία στο απτικό σύστημα, επειδή ο εγκέφαλος δεν ερμηνεύει σωστά τα ερεθίσματα που προέρχονται από την αίσθηση της αφής. Σε αυτό το παιδί, ο εργοθεραπευτής θα «δουλέψει» την απτική ενημερότητα του χεριού, δηλαδή -μεταξύ άλλων- θα του σχηματίζει γράμματα και σχήματα στην παλάμη ή θα του βάζει πράγματα στο χέρι και θα του ζητάει να τα αναγνωρίσει χωρίς να τα κοιτάει κλπ.

● Τις προσαρμοστικές αντιδράσεις. Το παιδί που δεν έχει καλή λεπτή κίνηση μπορεί να μην κινεί σωστά τα δάχτυλά του. Σε αυτό το παιδί ο εργοθεραπευτής θα δώσει ασκήσεις, ώστε να βελτιώσει την κίνηση των δαχτύλων. Για παράδειγμα, μπορεί να του ζητήσει να κρατάει κέρματα στην παλάμη του και να τα πιάνει ένα-ένα χρησιμοποιώντας μόνο τον αντίχειρα και το δείκτη, να βιδώνει και να ξεβιδώνει, να περνάει κορδόνια σε χάντρες κλπ.

● Tις ψυχογνωστικές λειτουργίες. Το παιδί μπορεί να μην έχει την ικανότητα να συγκεντρωθεί σε ό,τι κάνει ή να αισθάνεται την ανάγκη να κινείται διαρκώς. O εργοθεραπευτής θα προσπαθήσει να το μάθει να συγκεντρώνεται, να οργανώνει το χρόνο του, να κάνει συχνά διαλείμματα ώστε να μην κουράζεται, να ακούει επιλεγμένη μουσική που αυξάνει τη συγκέντρωσή του ή να ικανοποιήσει την ανάγκη του για συνεχή κίνηση (π.χ. βάζοντάς το να κάθεται σε μία μπάλα ώστε να κινείται συνεχώς), έτσι ώστε να μπορεί να συγκεντρωθεί.

ΠOΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ;

Σε όσο μικρότερη ηλικία (συνήθως από τα τρία του χρόνια) ξεκινήσει ένα παιδί την εργοθεραπεία τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να βοηθηθεί επαρκώς, επειδή η πλαστικότητα του εγκεφάλου είναι αντιστρόφως ανάλογη της ηλικίας.